Achtergrondinformatie:
De naam lijkt zichzelf een beetje tegen te spreken, omdat een Vliet een watergang is waar eb en vloed voorkomen, wat bij binnendijkse situaties niet vaak voorkomt. Maar het zegt wel wat over de geschiedenis van deze omgeving bij Hooge Zwaluwe. Deze brug lag in de Langstraatspoorlijn, ook wel bekend als de Halvezolen lijn. Om precies te zijn enkele meters oostelijk van wachterswoning nr. 7. In 1978 is deze brug vervangen voor een duiker. Dat kon omdat de polder uiteenlopende modernisatie onderging en het scheelde fors in onderhoud aan het kunstwerk, zoals men dat in de civiele techniek noemt.
Bouwkundige details:
De brughoofden bestaan uit kruisverband metselwerk met natuurstenen hoekstenen. De oplegging van de liggers geschied op een stevige rollaag in de brughoofden. De vrije overspanning van ruim 3.5 meter is voor brug begrippen bescheiden maar voor een belangrijke water af- en aanvoerende sloot, tegenwoordig aangeduid als A-watergang, wel voldoende. Het gaat immers ook over de diepte van de sloot. In droge tijden stond het water tot 2,5 meter onder de onderkant van de brugliggers, terwijl in natte tijden het waterpeil tot 1,5 meter onder de brugliggers kan staan. De Halvezolen lijn is qua brughoofden overal als dubbelsporig traject uitgevoerd. De geschiedenis leert ons dat het zover nooit is gekomen. Ook de Binnenpoldersche Vliet brug heeft dus maar 1 ligger gekend voor het spoor. Wel heeft er tot in 1978 een voetbruggetje parallel aan gelegen. Die voetbrug heeft het leven van de spoorwachter van destijds beslist verbeterd.
Bij Markenburg hebben we de keus gemaakt om standaard twee spoorliggers en ook de houten voetbrug ligger met handrails mee te leveren. Het is dan aan de bouwer welke configuratie de voorkeur heeft.
Deze brug kan moeiteloos uiteenlopende h.o.h. afstanden voor het spoor aan. In 1:160 van 25 tot 33mm en in 1:87 van 46 tot 60mm
